ابراهیم

ابراهیم شاه برادرزاده نادرشاه و پسر دوم ابراهیم خان و برادر كهتر على شاه (عادل شاه) است كه چون پدرش ابراهیم‌‌خان ظهیرالدوله در سال 1152 ق. كشته شد نام پدر را بر او نهادند. ابراهیم پس از نادر با برادر خویش على شاه بر سرحكومت ایران به جنگ پرداخت كه سرانجام على شاه (عادل شاه) با سه برادر كهتر و چند نفر از خواص خود به تهران گریخت و در این شهر به فرمان ابراهیم خان، على شاه و برادران دیگرش دستگیر شدند و على شاه را كور كردند. ابراهیم‌‌خان در 1161 ق. در تبریز خود را شاه خواند. سكه و خطبه سلطنت به نام خود كرد، اما در سال 1162ق. به فرمان شاهرخ شاه افشار كشته شد. / شرح رجال ایران، ج 1، ص 16.

 در صفحه 310، تاریخ ایران زمین نیز محل بر تخت نشستن ابراهیم شاه تبریز درج شده، اما در جلد اول كتاب تهران به روایت تاریخ، صفحه 148 به جاى تبریز نام شهر تهران آمده است.